کد مطلب:298590 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:180

داستان دیگری در این باره


ابن شهر آشوب در مناقب، راوندی در خرائج و دیگران به سند خود از جابر بن عبدالله انصاری روایت كرده اند كه هنگامی چنان اتفاق افتاد كه رسول خدا (ص) چند روز غذایی به دست نیاورد كه بخورد و از این رو به خانه ی زنان آمد و در خانه ی آنها نیز چیزی نیافت پس به خانه ی فاطمه آمد و بدو فرمود: دختركم آیا خوراكی در خانه


داری؟ عرض كرد: نه به خدا سوگند قربانت گردم، رسول خدا (ص) كه این سخن را از دخترش شنید بیرون رفت، و پس از رفتن آن حضرت یكی از همسایگان دو قرص نان و مقداری گوشت برای فاطمه فرستاد، دختر رسول خدا (ص) با اینكه خود و فرزندانش گرسنه بودند نانها و گوشت را در ظرف بزرگی نهاده و سرپوشی روی آن گذارد و با خود گفت: رسول خدا را بر خویش مقدم می دارم و سپس حسن یا حسین (ع) را به نزد پیغمبر فرستاد و چون آن حضرت به خانه ی دخترش آمد فاطمه (ع) اظهار كرد: پدر و مادرم به قربانت! خدا برای ما غذایی رسانده كه من آن را برای شما نگهداری كردم، پیغمبر فرمود: آن را بیاور و چون فاطمه (ع) آن ظرف را حاضر كرد و سرپوش از روی آن برداشت دیدند پر از نان و گوشت است. فاطمه كه چنان دید مبهوت شد و دانست كه زیاد شدن غذا كرامتی است از جانب خدای تعالی و بدین جهت حمد خدای را به جای آورد.

رسول خدا (ص) كه چنان دید فرمود: دختركم این غذا را از كجا آوردی؟

پاسخ داد: «هو من عندالله یرزق من یشاء بغیر حساب» (این از طرف خداست و خدا هر كس را بخواهد بی حساب روزی دهد.)

پیغمبر (ص) نیز حمد خدای را به جا آورده فرمود:

«الحمد لله الذی جعلك شبهه سیده نساء بنی اسرائیل»

(سپاس خدایی را كه تو را شبیه بانوی بنی اسرائیل (یعنی مریم) قرار داد كه هر گاه خدا روزی او را می فرستاد و از او می پرسیدند: این غذا را از كجا آوردی؟ همین پاسخ را می داد.)

آن گاه رسول خدا (ص) به دنبال علی (ع) فرستاد و چون آن حضرت حاضر شد، حسن و حسین (ع) نیز پیش آمدند و از آن غذا خوردند و به زنان دیگر پیغمبر (ص) نیز دادند و همچنان به همه ی همسایگان غذا دادند و خدای تعالی خیر و بركت زیادی در آن غذا قرار داد- در صورتی كه اصل آن غذا همان دو قرص نان و مقداری گوشت بود- و بقیه بركتی بود كه خدای تعالی در آن قرار داده بود.

نگارنده گوید: این حدیث را ثعلبی در قصص الانبیاء (ص 513) و زمخشری در


كشاف (ج 1، ص 321) نیز با اجمال و تفصیل به همین نحو از رسول خدا (ص) نقل كرده اند.